Biegli rewidenci przy przeprowadzaniu badania sprawozdania finansowego niejednokrotnie napotykają trudności. Najczęściej niestety wynikają one z nieprzygotowania kierowników badanych jednostek. Najwięcej problemów powoduje brak aktualnej polityki rachunkowości w firmie oraz brak niezależnego potwierdzenia sald bankowych.

Brak polityki rachunkowości

Polityka rachunkowości została uregulowana w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. W jej art. 3 ust. 1 pkt 11 stwierdzono, że dokument ten zawiera wybrane i stosowane przez jednostkę rozwiązania dopuszczone ustawą, w tym także określone w Międzynarodowych Standardach Rachunkowości, zapewniające wymaganą jakość sprawozdań finansowych. Polityka rachunkowości nie jest przy tym jedynie praktycznym ułatwieniem, które ma wspierać prowadzenie księgowości w danej firmie. To również istotny obowiązek podatkowy, a jego niespełnienie wiąże się z poważnymi konsekwencjami. Kierownik jednostki, który nie ustali polityki rachunkowości podlega grzywnie, karze pozbawienia wolności do lat 2 albo obu tym karom łącznie.

Politykę rachunkowości powinna posiadać każda jednostka prowadząca księgi rachunkowe. Stworzenie tego dokumentu nie jest przy tym jednorazowym zadaniem. Polityka rachunkowości musi być bowiem na bieżąco aktualizowana, w zależności od potrzeb danej firmy oraz wraz z dokonywanymi w jej obrębie zmianami. Ta powinność spoczywa na kierowniku jednostki. Zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy o rachunkowości to właśnie od ustala w formie pisemnej i aktualizuje dokumentację. Za politykę rachunkowości organizacji odpowiada natomiast zarząd, który przyjmuje ten dokument na podstawie uchwały.

Warto więc przypomnieć, co powinna zawierać każda polityka rachunkowości. Ustawa wskazuje przede wszystkim: 1) określenie roku obrotowego i wchodzących w jego skład okresów sprawozdawczych, 2) metody wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego, 3) sposób prowadzenia ksiąg rachunkowych, 4) system służący ochronie danych i ich zbiorów, w tym dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i innych dokumentów stanowiących podstawę dokonanych w nim zapisów.

Brak niezależnego potwierdzenia sald bankowych

W badaniu sprawozdań finansowych dokonuje się sprawdzenia dokładności ewidencji księgowej. W tym celu konieczne jest między innymi potwierdzenie sald bankowych. Jednostka powinna zatem, przygotowując się do badania sprawozdania przez biegłego rewidenta, wysłać prośbę do swoich kontrahentów oraz banków o potwierdzenie sald wybranych transakcji z przedsiębiorstwem. Takie potwierdzenia są przydatne w przypadku aktywów i zobowiązań umownych dotyczących osób trzecich. Bywają również pomocne w ujawnianiu zobowiązań ukrytych lub warunkowych.

Niedokonanie potwierdzenia sald bankowych jest istotną blokadą w dokonaniu badania sprawozdania finansowego. Przepisy ustawy o rachunkowości wprost wskazują natomiast, że to kierownik badanej jednostki zapewnia biegłemu rewidentowi, przeprowadzającemu badanie sprawozdania finansowego, dostęp do ksiąg rachunkowych oraz dokumentów stanowiących podstawę dokonanych w nich zapisów oraz wszelkich innych dokumentów, jak również udziela wyczerpujących informacji, wyjaśnień i oświadczeń niezbędnych do sporządzenia sprawozdania z badania. W art. 67 ust. 2 ustawy podkreślono, że informacje niezbędne do przeprowadzenia badania i wydania opinii biegły rewident może także uzyskać bezpośrednio od kontrahentów badanej jednostki, w tym także od banków i jej doradców prawnych, ale jest to możliwe tylko i wyłącznie na podstawie upoważnienia kierownika jednostki. Bez jego udziału nie da się zatem sprawnie przeprowadzić badania.

Kancelaria Magnet – rozumiemy wartość biznesu

Nasi specjaliści, przystępując do badania sprawozdania finansowego, udzielają jednostkom kompleksowej informacji na temat wszystkich dokumentów i danych, które są konieczne do sprawnego i bezproblemowego przeprowadzenia badania. Na każdym etapie realizowanego zlecenia jesteśmy też do dyspozycji naszych klientów i na bieżąco wyjaśniamy ewentualne wątpliwości. Zapraszamy do skorzystania z naszych usług.